Yaptığı yeni şeyi henüz algılayamazsak bile bu bir gerçektir: O’nun sözü geçerlidir.

İsa’nın annesi olan Meryem’e bir söz verildi ve o söz gerçekleşti.
Söz içinde büyüdü ve doğuma götürüldü.

Bu Yeşaya 43:19a’daki söz bizim ve ülkemiz için dua ederek iyi bir doğum bekleyerek takip ettiğimiz bir hamilelik gibi olabilir.

Kendinizi duaya verin. Duada uyanık kalın, şükredin.  Koloseliler 4:2

…….Tarih’te kumdaki ayak izleri: Zor zamanlarda sadece tek bir ayak izi görüyorsun, çünkü ben seni taşıdım…..



Beraber. 2006 da çekildi. Hakkı eşime aittir.


Taşınılmak ( Tanıklık 1 )

Konusu ‘ Hacim itibarıyla ve kendimle olan ilişkide Tanrı’yı nasıl algılıyorum, ve O’nun bana karşı nasıl bir tutumu var?’ olan bir ibadet toplantısına katıldım. Orada Tanrı’ya bir soruşturmada bulunarak bu nokta üzerine düşünmek ve hislerimizi algılamak için bize zaman verildi. Hem meraklı hem tedirgin olarak bu meydan okumasına yanaştım. ‘Rab, bana ne kadar yakınsın ve ben de sana ne kadar yakınım? Bana hissettirir misin?’ Gözlerim kapalı dikkat ederek bekleyiş içinde ve aynı zaman bu nasıl olacağını hiç bilmeyerek duruyordum.
Bir çocuk gibi güvenmeliydim, ve yüreğimde sevindirici olmayan baba görüşünün gölgesine rağmen  güvenmeye cesaret etmeliydim. Tanrı bu güvenime aşırı derecede karşılık verdi.
Durduğum yer yumuşadı ve beni taşıyan kocaman elin üzerinde durduğumu hissettim.
Bu algı sadece bir dakika sürdü, ama bu çok değerli bir dakika idi, sık sık gündelik yaşantım tarafından bilincimden çıkartılıyor, ama her zaman hatırlayabilirim.

Hayran olarak önünde durup tapınıyorum.

Taşınılmak ( Tanıklık 2 ) 

7 şubat 2007’de okumam gereken Kutsal Kitap bölümünde ‘Son olarak Rab’de, O’nun üstün gücüyle güçlenin’ ( Efesliler 6:10) ayeti söz konusu idi. Bu ayet ile ilgili açıklayıcı bir metinde çözülüp serbest giden bir hava gemisinde bulunan bir ipe bağlı olan bir adamın hemen hemen kaza olacak tanınmış hikayesi anlatılıyordu. Hava gemisi nihayet yere ulaşınca adam hiçbir zarar görmeden aşagıya vardı. Sürekli ipe sıkı sarılmadığı için uçuş  onun için yorucu geçmemişti. İpi belinden bağlamaya başarmıştı ve böylece yorulmadan havada gidiyordu.
Bunu okurken gözümün önünde bir resim oluştu. Bu resimde bana bir zamanda bulunan ‘O’nda kalma’ iddiasını yerine getirmek için sürekli var gücümle Tanrı Baba’nın giysi koluna sıkı sarıldığımı gördüm. Bu bir verim ‘müjdesinden’ kaynaklanan yanlış düşünce bir anda  sabun köpüğü gibi yok oldu ( 2. Korintliler 10:5 ) ve iç gözümün önünde giysi kolunu bıraktıktan sonra büyük bir huzur ve rahatlık içimi doldurdu. Kendimi yormam gerekmiyordu çünkü O benimle ve kimse beni elinden kapamaz (Yuhanna 10:28). Ve Tanrı’nın iki eli olduğu için: ‘Beni çepeçevre kuşattın. Elini üzerime koydun.’  Mezmur 139:5




Tanrı seni / sizi bereketlesin.